Yup, hari ni nak cerita pasal kisah ku dedulu...almaklum la dulu tak reti nak main tulis-tulis diari bagai
(sekarangpunmemangtakretinaktulisdiari..huhuhu) memang tabik la dekat sapa yang memang boleh maintain tulis diari kat buku tiap-tiap hari..*TIAP-TIAP hari oke...
dulu penah berangan nak tulis diari...mungkin sebab niat tu berangan jadi tak penah nak istiqamah tulis diari..bukan kata seminggu sekali, sebulan sekali pun payah..yang rajinnya pada empat hari pertama..huhuhu..lepas tu diari kemana,orangnya pun kemana...
sama la kisah macam blog jugak...ingat zaman dah berubah..dan diari pun dah moden, boleh la nak tetapkan iman untuk taip setiap hari..*SETIAP HARI oke...tapi semuanya kelaut...niat bukan main ikhlas lagi,tapi xsama dengan perbuatan sungguh..
Sebab utama tak tulis blog ialah tak tahu nak tulis apa...perjalanan harian sama je rasa..nothing special...sebab otak yang Allah bagi ni mampu untuk mengingati detik-detik yang berlalu kot...tapi, part belajar belaka tak hinggat...
kekadang penah terpikir yang betul ke ada orang yang sanggup tulis diari hari-hari... ke hanya wujud dalam cerita fantasi bukan realiti..huhuhu..tapi biasanya kalau orang yang rajin tulis diari ni bila dia admire kat someone, dia akan tulis perkembangan orang tu, kalau nampak batang hidung pun mesti nak report kat sang diari, apatah lagi kalau orang tu cakap ke, selisih bahu ke, pinjamkan barang ke..eceh..mcm ayat hindustan pulak..
tapi yang pasti, daku tidak mempunyai diari... sekarang ada blog mungkin akan update jugak walaupun sebulan sekali sebab blog tak mungkin hilang melainkan terlupa password..kalau buku ni leceh sikit, nak kena main sorok-sorak, pastu tulisan kena cover jugak walaupun kita je baca..nanti kalau nak mengimbau kenangan tetiba tak faham pulak tulisan sendiri...tak ke harubiru jawabnya..
jadi kesimpulannya, kalau tak reti nak tulis diari..jangan berangan nak tulis diari...buat perabis duit beli diari dan nti diari tu jadi pekasam yang tak boleh dimakan....
No comments:
Post a Comment